1.موضوع این مبحث، نحوه ی مشخص کردن طبقه و سمت جغرافیایی واحدهای مالکان و سازندگان می باشد:
2.در تقسیم واحدها، در پروژه های بزرگ ساختمانی و مخصوصا” پروژه های تجاری:
2.1.نحوه ی صحیح تقسیم، ضرب متراژ واحدها، در ضریب موثر واحدها و سپس تقسیم آن واحدها بر اساس سهم الشرکه ی مورد توافق قبلی، بین سازندگان و مالکان زمین می باشد.
2.2.ضریب موثر واحدها، در پروژه های مسکونی و اداری شامل: طبقه ی واحدها و سمت جغرافیایی واحدها می شود.
2.3.و ضریب موثر واحدها در پروژه های تجاری، شامل موارد آتی می شود: طبقه، سمت جغرافیایی، طول ویترین، عمق متوسط، فاصله ی واحدها تا پله برقی، فاصله ی واحدها تا آسانسور، فاصله ی واحدها تا درب ورودی و همچنین، محل قرار گیری واحدها، که در کدامیک از راهروهای اصلی یا فرعی هستند.
2.4.البته به صورت عرفی، در آپارتمانهای کم واحد و مخصوصا” پروژه های مسکونی، بر اساسِ سهم الشرکه ی مورد توافق قبلی، بصورت واحدهای ضربدری شرقی و غربی، و بصورت یک طبقه در میان، تقسیم واحدها بین سازندگان و مالکان صورت می پذیرد.
2.5.یک مورد فرضی دیگر هم این می باشد که، در برخی موارد مشارکت در ساخت، بعضی از شرکاء، شرایط یکسان دارند:
2.5.1.مثلا” مالکان زمین با نسبت مساوی، مثل چند خواهر و یا چند برادر، که مالک یک زمین هستند.
2.5.2.و یا چند سازنده با سرمایه ی مساوی در یک پروژه
2.5.3.در این شرایط، در صورت عدم توافق بر سر واحدها، در نهایت از طریق قرعه کشی، تقسیم واحدها را می شود انجام داد.
3.در مبحث بعدی، به موارد مهم حقوقی قراردادهای مشارکت در ساخت می پردازیم.